Kustmarathon

Beste lezers. De zomer heeft lang geduurd. Ook het uitblijven van een nieuwe blog heeft lang geduurd. Tijd om er weer wat nieuw leven in te blazen.

Ik zal jullie besparen om alles over mijn activiteiten van deze zomer te vertellen. Alhoewel, best interessant ;-). Na de Roparun zijn we op vakantie gegaan en liep ik een maand tijd wel 3 keer!! Daarna is de voorbereiding voor de Kustmarathon begonnen. En dat ging buiten gewoon goed. Bijna Geen last van blessures. Zou een maand niks doen dan toch helpen? Ik denk het wel. Na 28 jaar hardlopen leer ik nog steeds bij ;-). Lopers hebben in zijn algemeenheid de “slechte” eigenschap om te veel en te snel lopen. En alles waar “te” voor staat is niet goed, zei mijn oma altijd. Gevolg is dat je niet veel atleten ziet, die het jarenlang volhouden. En dat is wel mijn bedoeling. En natuurlijk maak ik mij ook wel eens schuldig aan het “te veel” doen. Alhoewel je natuurlijk niet alles in de hand hebt met bijvoorbeeld gezondheid of vervelende blessures. Zo heb ik twee keer een spontane klaplong gehad en natuurlijk het verhaal van de kruisband die ik “verloren” ben bij het voetballen meer dan 25 jaar geleden.

In ieder geval ging het trainen mij deze zomer goed af. Ik heb 7 wedstrijdjes gelopen, waaronder trails als voorbereiding op de Kustmarathon. Ben je geïnteresseerd in welke, klik dan hier. Anders, zou ik het lekker overslaan.

Dan de kustmarathon, marathon zeeland of kustmarathon zeeland. Ik kom al deze namen tegen. In ieder geval komen al deze namen uit bij de zwaarste marathon van Nederland met enige naam. Ik mocht deze marathon twee keer eerder lopen. In 2009 liep ik samen met Jacqueline tegen een windkracht 10 te beuken en in 2010 ging ik (te) snel weg en dat kostte mij “de kop”. Ik heb altijd gezegd hier ooit nog eens onder de 4 uur te willen lopen. Dat was de eerste twee keer duidelijk niet gelukt. Nu ben je bij deze marathon enorm afhankelijk van de weersomstandigheden, met name de wind en het getij (hoog of laag water). Wil je volgend jaar meedoen, kijk dan eerst hier. Anders zou ik er gewoon niet aan beginnen. Vraag dat maar aan de lopers van de editie van 2013.

Het weer voor deze editie zag er vrij goed uit. Afgaand water, luchttemperatuur 19/20 graden (voor het mooie iets te warm, maar dat hendel ik wel), windkracht 4 tegen (was wel lekker met deze temperatuur). Niks stond een aanval op de 4 uur in de weg. Al op vrijdag arriveerden we in Zoutelande. Twee nachten in Het Verschil waren al maanden geleden geboekt. Met Aart-Peter en Astrid werd er vrijdag pasta en pizza gegeten bij il Punto. Het was druk, zodat het lang duurde voordat er de nodige koolhydraten op tafel werden geserveerd. Precies om 21:10 uur begonnen we met eten. Kennelijk is dat een prima tijd, want wij allen liepen prima. 😉

De start is in Burgh (bij Haamstede). Dus eerst 42 km verplaatsen. Dat kan met een bus van de organisatie. Wij hadden onze Zeeuwse privé chauffeuse. Een enorme afvaardiging van CAV Energie liep dit jaar deze marathon. Het was flink “hot in de pot” in Burgh, waar de zon zijn best deed tussen de kleine Zeeuwse huisjes. Ik was blij dat we na 4 km. het strand op konden, zodat er wat wind werd gevangen. Ik ging van start met clubgenoten John en Renate. De vrouwelijke clubgenoot was binnen 1 km al vertrokken, en dat in haar eerste marathon. Met John ging ik verder op pad. Onze opening ging lekker vlot in 5’08”, maar het ging ontspannen. Binnen 3/4 km. kom je de eerste obstakels tegen die je tempo flink de kop indrukken. Een duin waar je “U” tegen zegt en strand van 1,5 / 2 km. dat er niet lekker bij lag. Dan komt je gemiddelde vanzelf weer “goed” uit.

Na 6 km. liepen we de stormvloedkering op. Heerlijk asfalt met de wind een klein beetje schuin op kop. Maar er waren voldoende trotse lopers die op kop wilden lopen. Dat lieten we ze dan ook doen. Het ging lekker. De kilometers lagen rond de 5’20”. Ik liep ze makkelijk weg. Dat was een goed teken. Onderweg is er echt veel publiek bij deze marathon. De entourage is geweldig. Heel Zeeland loopt uit.

10 km. op Neeltje Jans ging in 55’17”. Dat was gemiddeld 5’31” per km. En er moet 5’41” gelopen worden voor een tijd onder de 4 uur. En dat met de wetenschap dat het tweede gedeelte van de marathon VEEL zwaarder is dan het eerste gedeelte. Net voor de opgang van de derde pijlerdam is er een sluisje, dat gewoon opengaat als “het tijd” is. En dat schijn je met 6′ per km. net te redden. Anders heb je pech en moet je een stukje omlopen.

John en ik liepen voort. Het ging lekker. Nu nog wel. Bij ongeveer 19,5 km. lopen we het strand op. Ook hier staat weer de enthousiaste familie van John. Hij heeft ze allemaal meegenomen. Het zijn er tientallen. Het is eerst een jezusstuk  lopen aardige trippel door het mulle zand tot de vloedlijn. En dan kan er weer wat gas gegeven worden. Het strand is redelijk te belopen, maar het kan altijd beter. Het was hier en daar toch nog wat drassig. Het tempo kan wel rond de 5’40” blijven, en dat is een goed teken. Gaat het hier al slecht, dan kan je je doel wel schudden. Onderweg staan de nodige bekende supporters en fotografen (Bedankt Toon, John en Ton). Altijd leuk om van de kant aanmoedigen te horen. Het halve marathonpunt passeren we in 1:56:14. Wil je ons over het strand zien ploeteren, klik dan op deze link voor de bewegende beelden.

Rond 26,5 km. gaan we het strand af. Weer dat mulle zand. En dan ook nog een heuvel met een stijgingspercentage dat wil je niet weten. Dus even wandelen. Als ik boven ben zet ik weer aan. Ik kijk om en zie John niet volgen. Helaas. In het duingebied richting Domburg kijk ik nog regelmatig om. Helaas, ik zie mijn loopmaatje niet meer. Hij is sterk en komt er vast wel, denk ik. Maar als ik nu later deze foto goed bekijk ;-).

Ik heb kennelijk nog weinig geleden (van het strand), want ik heb het tempo er weer goed inzitten. Ik loop nu tussen de 5’25” en 5’35” per km. Ik krijg er steeds meer zin in. Hier is de 30 km. al. Leuk, een hele hoge trap bij Domburg. En aan de andere kant weer naar beneden. Nog leuker. Dan weer een lang glooiend stuk richting Westkapelle. Kom maar op met die heuvels. Kennelijk hebben die vele lange duurlopen en de trails toch een goede uitwerking gehad. Ten minste dat houd ik me dan maar voor.

Gudy heeft ook prima gelopen en genoten. Met niet al te veel inspanning in de eerste kilometers kwam zij vrij fris over de finish in Zoutelande na 4:37

 

 

 

Bij 39 km. komen we in de duinen van Zoutelande. Die zijn hoog joh. Het tempo zakt naar rond de 6’30” per km. En dan mag je ook nog een kilometertje over het strand om Zoutelande binnen te lopen. Gelukkig had ik nog wat speling op die 4 uur. Ik heb het dus gered in 3:57:17. Hier vind je mijn garmincijfers en hier de uitslag.

Ik ben er helemaal blij mee. Mijn 85e marathon is een feit. Nog minimaal 15 te gaan.

Op omroep zeeland staat een heel leuk sfeerverslag van deze marathon.