Door corona werden er al tijden geen wedstrijden meer gelopen. Het is bij iedereen wel bekend. Mijn laatste marathon was er 1 van de club in oktober 2020. In het voorjaar van 2021 ging weer alles niet door. En zo werd de hoop gevestigd op het najaar van 2021.
Rotterdam zou op 24 oktober gelopen worden. Ik zag dat het Duchtpacingteam pacers zocht voor de 3 grote najaarsmarathons. Ik wilde niet al te enthousiast worden, maar 2 marathons hiervan zou toch weer moeten lukken. Net als vroeger. Zo gezegd, zo gedaan. Ik meldde me aan voor Eindhoven als pacer voor de 4.15 uur. 4 uur zou ook nog wel kunnen, maar dit was wat veiliger ;-). En met Rotterdam 2 weken later misschien ook wel verstandiger. Ik was voor mijn doen goed in vorm. Dit onder andere door de goede trainingen van trainer Riad.
Samen met 2 andere ervaren lopers, Roel en Bjorn, mocht ik pacen op 4.15 uur. Het was prima loopweer. Beter dan in het voorjaar. Dan is het al gauw te warm. Nu was het lekker fris in de ochtend. Later zou de zon zelfs nog wat doorkomen. De temperatuur lag bij de start op 6 graden. Brrrrr. Maar omdat er geen wind stond, was het toch heerlijk. De ontvangst in het atletenhotel was goed geregeld. Shirt, startnummer, vlag en lunchpakket stonden gereed.
Om 10 uur was de start. Al gauw kwamen we in ons goede ritme. Keek ik achterom, dan zag ik na een paar kilometer toch al gauw 40/50 lopers achter ons. Dat is altijd leuk. Zo’n grote groep. Wie er allemaal bij je loopt, van begin tot het eind, is altijd moeilijk vast te stellen. Sommigen houden het niet bij, anderen gaan weer sneller en weer anderen sluiten onderweg aan. Het is zaak je aan de voorgeschreven tijd te houden en op niemand te wachten :-). Je kan natuurlijk wel mensen aanmoedigen om vol te houden en aanwijzingen en tips te geven.
Sommige lopers halen het (toch weer) in hun hoofd om min of meer aan kop te gaan lopen sleuren. Waarom? Vraag je je dan af. Ga lekker in die groep achter ons ‘hangen’ en laat de kilometers voorbij glijden. Nee hoor, steeds een stapje voor ons lopen en dan omkijken waar we blijven. Wij, ervaren lopers, trappen er niet in om mee te gaan. Dus, dan gaan ze vanzelf weer een stapje terug. Wie het zijn, dat weet je op dat moment natuurlijk niet. Nou heb ik later eens wat foto’s teruggekeken en kon ik aan de hand van de startnummers traceren wat hun eindtijd is geworden. Nou, dat zal ik hier maar niet uit de doeken doen. 😉 Ik zou tegen hen willen zeggen. Blijf voortaan lekker achter een pacer lopen of loop een groepje lager. Want de praktijk leert, en zo ook deze keer weer, dat van die 40/50 lopers het nog geen handje vol tot de finish volhoudt.
Oh ja, onze eindtijd 4:14:49. En bij de finish nog een microfoon onder mijn neus (op 21’50”).
RunningHans 