Spijkenisse Marathon

Deze foto zegt alles over marathonzondag in Spijkenisse. Het was geweldig om met Leo en Maurice samen te werken voor het p.r. van Jacqueline. We passeren het 40 km-punt. Jacq zegt: “Ik stort in”. “Ik dacht het niet”, zeg ik. Leo knikt instemmend. Dit gaan we nu niet meer weggeven. Jacq wil protesteren maar heeft daar de kracht niet meer voor :-). Ze gaat door, als wij nog eens duidelijk maken dat we onder de 4 uur gaan lopen.Hoor wat ik zeg: “Onder de 4 uur”. Onder de Spijkenissebrug door, heuveltje af.Ik roep de pacer van de 4 uur erbij, Henk Geilen. Hij loopt nog alleen en heeft veel werk verricht. De laatste kilometer gaat in. Langzaam maar zeker zie ik af en toe een klein glimlachje bij Jacq op haar gezicht. Met mijn psychologische uitleg en gegoochel van cijfertjes (afstanden, meters, minuten en seconden), wordt haar nu ook duidelijk dat we de 4-uur grens gaan slechten. Door de bomen zien we een grote groep Energiers staan. Ze worden enthousiast als ze ons zien aankomen. Ze wijzen naar de klok, die nog op 3:57 staat. 3.58 is ook nog haalbaar. Ik wacht nog even met aanzetten, dat is nog te ver. Nog 150 meter. Ik probeer er nog wat tempo in te krijgen. En dat lukt. Hand in hand komen Jacq, Leo en ik in 3:58:50 (netto) over de finish. Een p.r. voor Jacq van bijna 14 minuten, die even moet bijkomen in het finishgebied. Mag ook wel na zo’n inspanning.

 

Het was zondagmorgen al druk in de kantine van AV Spark. Wat trekt deze wedstrijd toch een hoeveelheid atleten. Veel clubgenoten, Belgen, webloggers en zelfs (ex-)toppers. Een populaire wedstrijd met voor ieder wat wils, van 5 km tot en met de marathon. En dan de organisatie. Die is gewoon goed. Daar zijn dan ook 250 vrijwilligers voor op pad en dat niet alleen deze dag. Maanden van voorbereiding. Menig vereniging zou dit niet voor elkaar krijgen. Hulde voor AV Spark.

Dan het lopen, want daar komen we uiteindelijk voor. Jacq had haar garmin – op dringend advies 😉 – thuis gelaten. Ik had die van mij dit keer eens ingesteld op blokken van 5 km. Leo, ook in voorbereiding op de 60 van Texel, wie niet zou ik bijna zeggen, besloot om met ons mee te lopen. Gert Jan zou ook meelopen, maar had ik nog niet gezien. Toen we het sportpark afliepen, zag ik hem al voor ons lopen. Het doel was vooraf het p.r. van 4.12.29 van Jacq te verbeteren. We gingen wel weg op een tijd van 4 uur, maar of dat haalbaar zou zijn kon ik niet garanderen. P.r.-garantie had ik wel afgegeven. Een enorme groep verlaat het sportpark. Silvia en Gudy starten een kwartier later op de 10 km en moedigen iedereen goed aan. Ze zijn goed herkenbaar in de mooie shirts van Energie. Langs de dijk, de wind schuin in de rug, loopt het vrij makkelijk. Na 4 km staat Maurice al klaar met zijn fototoestel. Nu al blijkt dat garmin bijna 100 meter voor ligt op de bordjes langs de kant van de weg. Het is noodzaak om die bordjes goed in de gaten houden. In ieder geval “zegt” garmin 27’37” en het bordje 28’02”.

Henk met een eindtijd van 4:00 op zijn oranje NS-hesje, heeft ons dan allang ingehaald. Ik laat het groepje bewust gaan. Wij liggen toch al voor op schema. Later gaf Henk aan dat hij meer last van de wind had verwacht en zoiets aan seconden kon opbouwen. We gaan lekker zo. Bij het keerpunt van de 21,1 km zie ik Gerard en Joke achterop komen. Ze roepen ons succes toe. Maurice, die de rol van pakezel van mij had overgenomen, draagt de drank van Jacq en mij, maar ook nog gelletjes en reepjes. Aan de zijkant van zijn rugzak zit een netje waarin de bidons hangen. Jacq hoeft maar een seintje te geven en ik steek mijn handen als een volleerd wielrenner in de lucht en “waterdrager” Maurieske komt langzij rijden. Ik haal de bidon uit het genoemde netje, trek het dopje open en reik mevrouw Jacq het drankje aan. “Het lijkt wel een soort roomservice”, zegt Maurice. En, dat klopt. Jacq moet alleen maar lopen en bij de groep blijven. De 10 km zijn we ondertussen gepasseerd met een 5 km tijd van 27’54” volgens garmin. Henk en zijn groep hebben we nog niet te pakken. Maar, richting 12 km komen we dichterbij. Ik kijk eens door de open vlakte en het lijkt me verstandig om te gaan aansluiten voordat we gaan draaien. We krijgen de wind dan tegen. Het tempo trek ik op onder de 5’30” p/km. Net voordat we linksaf gaan, sluiten we aan.

Gert-Jan meld ik dat we er zijn. Vanaf dat moment hoeven Leo en ik niet meer op het tempo te letten. We zijn aangesloten bij de pacer van de 4-uur groep. Een groepje van ongeveer 18 lopers. Dit loopt lekker. Ik hoef alleen maar te controleren of het goed gaat met de tussentijden. Al snel hoor ik van de reputatie van Henk, zodat we ons daar geen zorgen meer over hoeven te maken. Bij 15 km hebben we ongeveer 30″ voorsprong op het schema van net onder de 4 uur. Dat gaat goed. We mogen zeker niet te hard gaan. Als we onder de 4 uur lopen, dan zal dat net zijn. Loop je nu te snel, dan haal je het niet. Ik hoef alleen af en toe een reepje en drinken te halen en haar zo nu en dan uit de wind houden. Daarnaast geef ik slechts aanwijzingen waar te lopen. Ik heb een makkie vandaag en maak van vreugde een sprongetje.

Hobbel de hobbel, op naar het halve marathonpunt. Een Belgische loper, die ook in de groep loopt, spreekt mij aan. “Zijt gij RunningHans”? Ja, dat klopt. “Het wereldje” is klein. Het is Jan Deschacht en heeft ook een weblog. We praten over het lopen en de webloggers die we allebei kennen. Zo gaan de kilometers snel voorbij. Het halve marathonpunt komt er aan: 1:59:20. Prima. Ik zeg tegen Jacq dat wordt dus 3:58:40. Stel je eens voor 3:58:40. Dat zou mooi op je weblog staan. Met Leo gaat het ook goed. Af en toe moeten we samen een windscherm vormen als de wind toch iets heftiger is en van de zijkant komt. Jacq zou later zeggen dat ze niet heeft gemerkt dat er wind stond. Een goed teken. De Haagse aanwijzingen van Leo volgt iedereen netjes op: lopûh of doâhlopen.

Aan de lange weg in de polder richting 24 km lijkt geen eind te komen. Ik weet nog dat ik hier 2 jaar terug mijn 50e marathon liep en clubgenoten Jopie en Hans op dit punt met een opblaas50 langs de kant stonden. Dat vergeet je niet meer. Bij de drankpost van 25 km spoor ik Jacq tijdig aan om bij de haas te blijven. Ik kom wel. Zo kan ik bij de drankpost de tijd nemen om te drinken. Jacq heeft haar bidons. Het blijkt geen loos advies te zijn. Vaak zie je dat lopers bij een drankpost iets te lang achterblijven en de groep niet meer kunnen bijhalen. Dit is zo’n drankpost. Er blijven er een paar achter. Henk houdt het netjes in de gaten en laat het tempo iets zakken. Maar niet iedereen komt terug. Wij gaan door naar 30 km: 2:50:02. Precies op schema. Ik voel mijn rechterbeen, die waar de hamstring zich soms nog laat horen, wat “vastlopen”. Bij de drankpost rek ik alles goed op. En dat helpt.

We gaan nu richting Hekelingen. Gert-Jan moet er hier helaas af. “Bijblijven GJ”, roep ik. Tevergeefs. Toch loopt hij een mooie tijd, die hij lange tijd niet heeft gelopen. Het gaat nu een klein beetje regenen en het duurt misschien 10 minuten. Later horen we dat het op de atletiekbaan bij Spark heel hard heeft geregend. Gelukkig hebben wij daar niets van gemerkt. Jacq liep tot op heden zonder wanklank met de groep mee. Als ik nu op de routekaart kijk, moet het op 33 km zijn geweest dat de eerste “protesten” kwamen. Ik weet niet meer wat ze zei, “zware benen”, dacht ik. Vanaf dat punt moeten Leo en ik haar er door heen praten. Af en toe hoor ik een zucht of een puf. De raarste dingen heb ik verteld, denk ik ;-). “Positief denken, je kan het, liever vandaag pijn, dan morgen spijt….” en meer van dit soort onzin. Bij 35 km zegt de klok 28’00” over de laatste 5 km. 18″ voor op een km-tijd van 5’40”. Jacq houdt zich zeer moedig en blijft doorgaan. We rekenen haar dan ook steeds voor dat we nog onder de 4 uur zitten. “Deze kans krijg je nooit meer”, zeg ik. Slaat natuurlijk nergens op, maar je moet wat. Het gaat echt goed. Wat er vanaf 40 km gebeurt, hebben jullie aan het begin kunnen lezen. Hier staan alle uitslagen van die dag en hier vinden jullie de garmincijfertjes.

Een geweldige dag en een mooie marathon. Een prachtige prestatie van onze Zeeuwse weblogster. Maar ook natuurlijk de p.r’s van Gerard, (alweer) Pim en clubgenoten Joop, Joke en Marian mogen er zijn. Ik ben toch niemand vergeten? Over de discussie rond het prijzengeld (zie DRR / CAV Energie) heb ik nog een leuke anekdote. Gudy liep de 10 km in een mooie tijd van 51’41”. Uiteraard zijn er voor de 10 km prestatieloop geen prijzen. Ze werd hiermee 6e dame van de 46. En wat wil het geval, hiermee was ze ook nog eens 1e master vrouw 45+. Prijs zou ik zeggen ;-). Trouwens 3 dames van Energie liepen bij de eerste 8 op de 10 km. Heel goed. Ik had deze dag niet willen missen.
Al dit moois is vastgelegd door Maurice, Ans en Kok.